Raczej szczęśliwy niż nie - Adam Silvera

 

Raczej szczęśliwy niż nie, to historia przepełniona kolorami, które odzwierciedlają miłość, przyjaźń, szczęście, nieszczęście, ból, zaprzeczenie, dojrzewanie. Raczej szczęśliwy niż nie to trudna droga do zaakceptowania siebie. Ogromną zaletą całej historii jest przede wszystkim główny bohater - barwny Aaron Soto.

W życiu szesnastoletniego Aarona Soto, pojawiło się wiele nieszczęścia. Ojciec Aarona popełnij samobójstwo. Dla chłopaka jest to cios, ból nie do zniesienia. Jednak Aaron stara się małymi kroczkami walczyć każdego dnia. Jest to możliwe, ponieważ ma przy sobie Genevieve, na którą może zawsze liczyć. Kiedy jednak Aaron jest sam, smutek atakuje go ze wszystkich stron, a blizna na nadgarstku wciąż jest świeża i przypomina i cierpieniu.

Wkrótce w życiu Aarona pojawia się nowy znajomy - Thomas. Chłopcy od razu znajdują wspólny język, spędzają ze sobą coraz więcej czasu. Aaron czuje się bardzo swobodnie w towarzystwie Thomasa. Może z nim rozmawiać dosłownie o wszystkim - o ojcu, niespełnionych marzeniach, szczęśliwych i tych nieszczęśliwych chwilach. Wie, że na Thomasa może liczyć. Ufają sobie. To dzięki Thomasowi, Aaron odkrywa nowego siebie. To będzie przełomowy czas w życiu bohatera - eksplozja barw, symbolizująca przeróżne emocje.

"Będę miał odwagę być inny. Udowodnię wszystkim, że świat nie obróci się w popiół, nie wymknie się spod kontroli ani nie zostanie połknięty przez czarną dziurę. Ale ktoś musi najpierw dojrzeć, by wprawić to wszystko w ruch."

(Silvera A., Raczej szczęśliwy niż nie, s. 189).

Niestety, to jest życie. Życie, w którym zdarzają się problemy, które ciężko jest przezwyciężyć. Aaron nie będzie w stanie sam sobie z nimi poradzić. Jednym rozwiązaniem wydaje się zapomnienie.

Na zawsze zapomnieć chwile, które sprawiają ból. Śmierć ojca - do zapomnienia. Blizna na nadgarstku - do zapomnienia. Niespełnione pragnienia - do zapomnienia. Inność - do zapomnienia. Jedynie rozwiązanie, według Aarona to Instyt Leteo, który specjalizuje się w usuwaniu trudnych wspomnień, które przynoszą tak ogromny ból. Ból, który powoduje, że człowiek nie potrafi już normalnie funkcjonować. Jednak każdy eksperyment może wywołać różne skutki uboczne. Najtrudniejsze jest zaakceptowanie siebie. Aaron chce pasować do innych, chce być normalnym nastolatkiem, bez bólu i cierpienia. Jednak to jest życie. Życie lubi być niesprawiedliwe.

"Stałem się poszukiwaczem szczęścia, który przebiera w całej brzydocie tego świata, bo jeśli gdzieś w moich tragediach tkwi chociaż odrobina szczęścia, znajdę ją za wszelką cenę. Jeśli ślepiec może znaleźć radość w muzyce, jeśli głuchy może odkryć ją w kolorach, to ja znajdę słońce w ciemności, bo moje życie nie jest tylko smutnym zakończeniem - jest serią niekończących się szczęśliwych początków."

(Silvera A., Raczej szczęśliwy niż nie, s. 391)

Raczej szczęśliwy niż nie, to codzienność, to życie, w którym mierzymy się z przeciwnościami losu, brakiem akceptacji ale to też siła i codzienne małe kroczki, które prowadzą do szczęścia. To przepiękna historia. Historia o poszukiwaniu siebie, o akcentowaniu siebie, pokochaniu siebie.

Aaron to świetnie wykreowany bohater. Bardzo go polubiłam. Przeżywałam jego losy. Nie mogłam znieść tego, że ludzie nie akceptowali jego. Wspaniały książkowy bohater. Piękna historia z przesłaniem, z którym naprawdę koniecznie trzeba się zapoznać. Przesłanie - kochajmy siebie, tacy jacy jesteśmy. Jeśli jesteśmy inny niż reszta, mamy jakieś dziwne upodobania - co z tego? Dzięki temu jesteś wyjątkowi i właśnie w ten sposób szczęśliwi. A to jest najważniejsze w życiu. Akceptujmy innych ludzi. Dzięki szczęściu, jest łatwiej w życiu :)

Jeszcze kilka słów o wydaniu tej książki - przepiękne. Jestem oczarowana okładką, kolorowymi stronami - brawo dla wydawnictwa, że przykładką taką uwagę do szczegółów i wszystko tak doskonale się komponuje. Perełka, w sam raz dla każdej okładkowej sroki czy artystycznej duszy, która kocha książki.