Powiedz, że jesteś moja - Elisabeth Noreback

Stella nigdy nie uwierzy w to, że jej córeczka nie żyje. Nigdy się nie podda. Nigdy nie zapomni. Zrobi wszystko, by poznać prawdę. Matka jest w stanie zrobić wszystko dla swojego dziecka.

W wieku 17 lat Stella zaszła w ciąże. Urodziła dziewczynkę - Alice. Mimo młodego wieku starała się być mamą, dobrą mamą. I nagle wszystko legło w gruzach. Strangarde to miejsce wypoczynkowe - plaża, morze, nieznośny upał - to właśnie tam doszło do największej tragedii w życiu Stelli.

Przewrócony czerwony wózek. Córeczka Stelli zniknęła. Nikt nie wie, co się mogło wydarzyć. Powstają tylko domysły, które wyniszczają rodziców Alice - czy dziewczynka utonęła? czy została porwana? a może Stella miała już dość bycia matką? Ciągłe pytania, na które brak odpowiedzi zatruły życie Stelli i jej najbliższych. Bo w życiu nie ma nic gorszego, niż wyobraźnia, która podsuwa najgorsze scenariusze.

"Każdy się boi. Każdy. Ale uśmiechamy się, udajemy, kłamiemy twarzą, żeby to, co ukryte, nie wyszło na wierzch."

(Noreback E., Powiedz, że jesteś moja, s. 54).

Jednak po dwudziestu latach Stella powoli odbudowała swoje życie - ma nową rodzinę, pracuje jako psychoterapeuta. Mogłoby się wydawać, że życie Stelli nabrało równowagi, że pogodziła się z przeszłością. Ale to tylko pozory. Stella nigdy nie zapomniała o swoje córeczce. Wierzy, że Alice żyje.

To był zwykły dzień. Do Stelli zgłosiła się nowa pacjentka - Isabelle, studentka, której niedawno zmarł ojciec. Niestety, dziewczyna dowiedziała się, że nie był jej biologicznym ojcem. Isabelle jest załamana, szuka pomocy. Stella jest w szoku, ponieważ dziewczyna, która przekroczyła próg jej gabinetu, przypomina jej zaginioną córeczkę. Ataki paniki, ból - wszystko powróciło do Stelli z podwójną siłą. Stella postanawia dowiedzieć się czegoś więcej o życiu Isabelle. Jednak odkrywanie tajemnic nie jest łatwe. Stella czuje, że ktoś ją śledzi, otrzymuje swój nekrolog, a bliscy uważają, że popada w paranoję. 

"- Zastanów się, co sprawia największy ból. Możesz zostawić wszystko tak, jak było, i nauczyć się z tym żyć. Albo zrobić co w twojej mocy, aby poznać prawdę, bez względu na to, co myślą o tobie inni."

(Noreback E., Powiedz, że jesteś moja, s. 128).

Powiedz, że jesteś moja to naprawdę dobry thriller. Już po pierwszym rozdziale czułam się zaintrygowana. Nie otrzymujemy wszystkiego na tacy. Autorka w odpowiedni sposób dawkuje każdą informację, przez co, napięcie aż iskrzy, a wyobraźnia podsuwa różne pytania. 

Bardzo podobała mi się kreacja bohaterów - to w jaki sposób zostali przedstawieni, jakie cechy reprezentowali, to w jaki sposób poznajemy ich przeszłości i dzięki temu poszerza się nasza perspektywa - przez to moje odczucia względem bohaterów były jak ruletka - zmienne.

Dodatkowym plusem, było poruszenie przez autorkę pewnych wątków psychologicznych - toksycznej relacji między matką a córką oraz dręczenia dzieci przez rodziców (nie jestem psychologiem, ale wydaje mi się, że można doszukać się w powieści syndromu zwanego munchhausen). Bardzo lubię książki, które poruszają właśnie taką tematykę - interesują mnie takie problemy i zawsze jestem ciekawa, jak dany autor je zaprezentuje.

Fabuła może i nie jest odkrywcza, a cały jej przebieg momentami jest do przewidzenia, mimo to, nie można się oderwać od czytania. No i zakończenie - cóż, liczyłam na więcej, na bujniejsze zakończenie, bardziej zwieńczające losy bohaterów. Ale z drugiej strony - może właśnie taki był zamysł autorki, by pozostawić czytelnika z całym bagażem emocjonalnym, pozostawić w niedosycie? 

Dziękuje za dawkę napięcia. To była przyjemność Zysk i S-ka ;)