Woda, która niesie ciszę - Brittainy C. Cherry

Niezwykła, poruszająca historia. Za to właśnie uwielbiam twórczość Pani Cherry, a Woda, która niesie ciszę, to zdecydowanie moja ulubiona książka tej autorki. Inspiruje mnie. 

Życie to chwile - wspaniałe, pełne uśmiechu ale i mroczne, których nigdy nie chcielibyśmy doświadczyć. Chwile, które potrafią całkowicie zmienić życie człowieka, wpłynąć na przyszłość.

"Chwile. W ludzkiej pamięci pozostają jedynie chwile. Pamiętamy kroki prowadzące nas do miejsca, w którym mieliśmy się znaleźć. Inspirujące lub zniechęcające słowa. Przerażające i pochłaniające nas zdarzenia."
(Cherry B.C., Woda, która niesie ciszę, s. 7).

Wystarczyła tylko chwila, by życie Maggie całkowicie się zmieniło. Las, szum rzeki i dwoje ludzi. Maggi, wówczas dziesięcioletnia dziewczynka, była świadkiem kłótni małżeństwa. Kłótni, która doprowadziła do tragedii. Na oczach Maggie została zamordowana kobieta. Dziewczyna, nie mogła pozbierać się po tym wydarzeniu. Nieustanie prześladowała ją twarz diabła - mordercy. Człowieka, który wie, jak Maggie wyglądała. Człowieka, który zaciskał ręce na jej szyi, by pozbawić ją oddechu, odebrać jej głos.

Maggie przeżyła, udało jej się uciec. Jednak została pozbawiona głosu. Przestała mówić. Przestała wychodzić z domu. Maggie tonęła. Każdego dnia, każdej nocy. Z wiekiem topiła się coraz bardziej. Tonęła we wspomnieniach, w których diabeł nie pozwalał jej zaczerpnąć oddechu.

Maggie znalazła ukojenie w książkach. Dużo czytała. Uwielbiała to. Czytanie książek, było dla niej jak wychodzenie z domu i odkrywanie nowych przygód.

"Nikt nigdy nie czyta dwukrotnie znakomitej książki, by skończyć z takimi samymi wnioskami. Dobrze napisana lektura zawsze zaskakuje i podsuwa nowe pomysły, nowe sposoby, na przedstawiony świat, bez względu na to , ile razy przeczytało się zawarte w niej słowa."
(Cherry B.C., Woda, która niesie ciszę, s. 92).

Był jeszcze on - Brooks. Chłopak, który nie potrzebował słów, by zrozumieć Maggie. Brooks miał muzykę, za pomocą której mógł komunikować się z Maggie. Brooks zrobi wszystko, by pomóc Maggie.

Przepiękna historia którą pokochałam od pierwszych stron. Fabuła mnie urzekła, a w szczególności sposób ukazania miłości, pasji do książek i muzyki. Pasja Maggi sprawiła, że poczułam więź z bohaterką - książki, kierunek studiów oraz stworzenie biblioteki na miarę z "Pięknej i bestii". Tak, to wiele dla mnie znaczy.

"Czasami deszcz był przyjemniejszy niż słońce. Niekiedy ból był bardziej satysfakcjonujący niż zdrowienie. I w pewnych przypadkach kawałki układanki były piękniejsze, gdy były porozrzucane."
(Cherry B.C., Woda, która niesie ciszę, s. 379).

Woda, która niesie ciszę, to dla mnie istna kopalnia myśli, cytatów. Po przeczytaniu, cały czas od nowa rozważałam całą historię, przypominałam sobie pewne wątki (minął już tydzień od przeczytania książki, a ja nadal o niej myślę). Brawo Pani Cherry! Woda, która niesie ciszę uwiodła mnie.

Jeszcze chciałam wspomnieć o notatce od samej autorki, zamieszczonej na końcu powieści. Tak bardzo osobistej, tak bardzo dającej do myślenia. Uwielbiam takie historie. Prawdziwe, z przesłaniem, które mają znaczenie dla pisarza. To tak wiele zmienia. Tak bardzo otwiera oczy. Pozwala myśleć. Ta książka ma dla mnie znaczenie.

"Świat kręci się, ponieważ bije moje serce."
"Świat kręci się, ponieważ biją wasze serca."
(Cherry B.C., Woda, która niesie ciszę).