Wszystko zaczyna się wiosną - Marta Alicja Trzeciak

Jedna z moich ulubionych powieści autorstwa Marty Alicji Trzeciak. Historia, która narodziła się między baśniami, bajkami. Niezwykła, do której zawsze będę wracała z sentymentem.

Wszystko zaczęło się od niewielkiej księgarni. To właśnie w miejscu pełnym baśni, bajek, na świat przyszedł niezwykły chłopczyk o imieniu Baltazar. Niestety, przy porodzie jego mama umarła. Chłopiec trafił do rodzinnego domu dziecka prowadzonego przez Witka i Stefę Miezynków - wspaniałe małżeństwo, troskliwe, o dobrych sercach. 

Już w dzieciństwie Baltazar był dość niezwykły. Miał w sobie pewien spokój, potrafił ukoić cierpienie innych ludzi, przewidywał pewne zdarzenia. Pewnego dnia chłopiec znalazł martwego ptaszka. Baltazar chciał bardzo mu pomóc, wziął go w swoje dłonie i ptaszek odżył. To było niesamowite wydarzenie, nieprawdopodobne. Wówczas dla młodziutkiego Baltazara absolutnie niezrozumiałe, jednak to zdarzenie stanowiło początek kolejnych niezwykłych wydarzeń. Bo przed Baltazarem czeka wiele wyzwań, zadań, które musi wypełnić. Rozpoczyna się historia obsypana szczyptą magi.

Tego samego dnia, w którym narodził się Baltazar, na świat przychodzi chłopiec - Wojtek, który zadecyduje o życiu Baltazara a także o trzech pokoleń dzieci Miezynków.

Jednak ta historia jest jeszcze bardziej wyjątkowa. To nie tylko zapoznanie czytelnika z  historią Baltazara. To także, ukazanie losów wszystkich ważnych osób, które pojawiły się w życiu bohatera - między innymi małżeństwa Miezynków i wychowanków, z którymi dorastał Baltazar. Ukazanie tak różnych osobowości, jak wiele musieli poświęcić w przeszłości i kim się stali w przyszłości. Tak, to był zdecydowanie jeden z lepszych zabiegów pisarskich, który sprawił, że lektura była jeszcze bardziej wyjątkowa. 

To już moje trzecie spotkanie z twórczością Marty Alicji Trzeciak i jakże udane ;) Do tej pory przeczytałam Dwa życia Kiki Kain oraz Dwadzieścia siedem snów i zdecydowanie Wszystko zaczyna się wiosną to moja ulubiona książka.

Wszystko zaczyna się wiosną to dla mnie niezwykła historia, bardzo sentymentalna. Cudowny powrót do czasów dzieciństwa jakie pamiętam - sprzedawanie zupek z piasku, budowanie tajnych baz, wymienianie się kolorowymi karteczkami, słynny syrop z cebuli mojej babci (Stefa Miezynek, bardzo przypominała mi metody wychowawcze mojej babci). Czytając kolejne fragmenty, odświeżałam sobie jedynie pamięć i aż nie mogła uwierzyć, że autorka wspomina o takich rzeczach, których już nie widuję - to było wspaniałe, móc mieć te wszystkie doświadczenie na nowo w tej historii. 

To teraz pozachwycam się nad bohaterami, których polubiłam od razu. Każda osoba jest indywidualna, ma inny charakter, doświadcza zarówno wzlotów jak i upadków. Autorka doskonale zadbała o swoich bohaterów - poznajemy losy wszystkich postaci, jak kształtowały się ich charaktery oraz to jak potoczyła się ich przyszłość. 

Bardzo mi się podobała również forma narracji, to w jaki sposób autorka sprawiła, że każde wydarzenia są ze sobą w pewien sposób związane. Zakończenie jednak mnie zdruzgotało - czułam, że autorka szykuje coś wyjątkowego, coś co złamie mi serduszko. Tak właśnie się stało, było to jednak wyjątkowe zakończenie. 

Przepiękna historia obsypana magicznymi wątkami. Będę wracać do tej powieści z ogromnym sentymentem. Nie sądziłam, że Wszystko zaczyna się wiosną, tak mi się spodoba. 

Właśnie za to kocham książki. Za to, że gdy tego najmniej się spodziewam, na zawsze zmieniają moje życie :)